«Μην κάνεις ποτέ για το παιδί κάτι που μπορεί να κάνει μόνο του.
Δεν του προσφέρεις τίποτα, του στερείς πολλά .»
Ακολουθούμε αυτόν τον "Χρυσό κανόνα της παιδαγωγικής" σε όλο το εύρος της σχέσης μας και της δουλειάς μας με το παιδί. Στεκόμαστε δίπλα του για να το βοηθήσουμε να αξιοποιήσει ερεθίσματα και εμπειρίες και να πετύχει στόχους σημαντικούς και καθοριστικούς για τη ζωή του.
Το να νιώσει ότι "πατάει στα πόδια του" και να αποκτήσει αυτοπεποίθηση και αυτοσεβασμό, να καλλιεργήσει και να βελτιώσει τη δημιουργικότητα και τη φαντασία του, να γίνει αυτόνομο και ανεξάρτητο, να μάθει να χτίζει σχέσεις με συνομηλίκους και ενήλικες, να μάθει να αναγνωρίζει, να εκφράζει και να διαχειρίζεται το συναίσθημα του, είναι για το κάθε παιδί "εφόδια ζωής" που σ' ένα πολύ μεγάλο βαθμό θα αποκτήσει σ' αυτή την περίοδο της ζωής του.
Θυμόμαστε πάντα ότι σημαντικό δεν είναι το "τι", αλλά το "πως". Όχι τόσο δηλαδή αυτές καθ'εαυτές οι δραστηριότητες με τις οποίες ασχολούνται τα παιδιά, που βέβαια είναι πάρα πολλές, όσο ο τρόπος που ο παιδαγωγός τις χρησιμοποιεί σαν μέσο, σαν "εργαλείο", για να βοηθήσει το κάθε παιδί να κάνει αυτά τα σημαντικά βήματα στη ζωή του.
Φροντίζουμε να μη μεταδίδουμε μόνο "έτοιμη γνώση" στο παιδί, αλλά να του παρέχουμε τα ερεθίσματα που χρειάζεται για να "χτίσει γνώση" μόνο του, να "μάθει πως να μαθαίνει".
